نشان عشق

گر در يمني چو با مني پيش مني

گر پيش مني چو بي مني در يمني

من با تو چنانم اي نگار يمني

خود در غلطم كه من توام يا تو مني

فاصله ها لحظه اي بيش نيستند اگر همدل باشيم و لحظه ها فرسنگ ها ... اگر بددل باشيم و ريا و فريب مسلكمان باشد. مي شود مهربان بود حتي در اين شهر پر ز دود. مي شود در اين سرماي حاكم بر قلبها دستي را به گرمي فشرد... براي مهربان بودن نيازي نيست كه چراغ دست بگيريم و نيمه شب به دنبال بي پناهي بگرديم. دل تنها در هر سرايي نيازمند توست. دستت را بسپار به دل و دلت را به خدا...

در اين ايام باقي مانده از اين ماه مبارك كه چه زيبا ماه ميماني خدا ناميده شده است بياييم غبار غفلت بزداييم ز دل به آب توبه تا خدايي را كه در اين نزديكي است از خود جدا نبينيم.

كافي است كه صدايش كنيم به آهي تا باران نورش بر كوير دلهامان ببارد.

"كوير دلم را تو باران نوري...اي خدا"

التماس دعا از همه خوانندگان...

 عزيزان همدل و همراه ، آواز راست پنجگاه با همراهي ساز تار كيوان ساكت(؟) با شعر زيباي ابوسعيد ابوالخير كه در بالاي مطلب نيز مشاهده مي كنيد (از آلبوم مقام صبر - کاری از گروه عارف)اجراي بسيار زيبايي از عليرضا افتخاري است كه براي شما تدارك ديده ام. آنچه در اين اثر گفتني است تناسب اجرا در اوج و فرود آواز با محتواي شعر است كه زيبايي اثر را چند برابر كرده است.